Garden Route

Lieve familie en vrienden,

Voordat jullie verder lezen alvast een waarschuwing, zorg dat er niets op het fornuis staat en dat je minstens een half uur de tijd hebt. Want dit wordt een lang verhaal!
De laatste keer dat ik er een verhaal op had gezet was er al bijna een maand voorbij, inmiddels is het al bijna kerst en ben ik dus gewoon al twee maanden in Kaapstad. De tijd gaat zo snel het vliegt echt voorbij, en er is zo veel te doen dat ik bijna geen tijd heb om aan thuis te denken. Wat soms heel fijn is want dan mis ik jullie niet zo maar moet ook geen verjaardagen en andere belangrijke dingen vergeten natuurlijk.

Moniek en ik zijn net terug van onze vakantie. Op 13 december konden we onze auto ophalen die we hadden gereserveerd voor 1 maand om onder andere de Garden Route te gaan rijden. Om een lang verhaal iets korter te maken hadden Moniek en ik allebei niet genoeg limiet op onze credit card om de auto voor een hele maand te huren en zou het hele feest bijna niet doorgaan. Het probleem was dan ook niet dat we niet genoeg geld hadden want dat hadden we wel alleen is het limit van opnemen 1000 euro en we hadden ons appartement ook al heel netjes betaald en konden dus nog maar voor 400 euro geld opnemen. Gelukkig na ongeveer anderhalf uur hadden ze een oplossing gevonden en konden we dan wel de auto huren voor 10 dagen. Dus wij dat maar gedaan want hadden alle hostels al vastgelegd dus we moesten en zouden echt op Garden Route gaan.
Uiteindelijk werd ons mooie autootje voorgereden, een mooie zilveren volkswagen polo vivo.
De Garden Route loopt van Cape Town naar Port Elizabeth via de N2 langs te kust, veel mensen rijden via de N2 heen en via het binnen land route 62 weer terug, dit is ook wat wij gedaan hebben.

Cape Town – Swellendam

De volgende dag zijn we rond 9 uur weg gereden op weg naar Hermanus via de N2. Hermanus staat bekend als wale watching dorpje. Het ligt aan de kust en het schijnt dat je vanuit hier veel walvissen kunt zien. We hebben hier even rondgelopen en geluncht. Vervolgens ging onze reis naar het meest zuidelijk puntje van zuid afrika, en nee niet kaap de goede hoop maar Cape Agulhas. De weg hier naartoe was nogal avontuurlijk, in plaats van de mooie N2 geasfalteerde weg maakte deze plaats voor stof, zand en hobbels. Maar wel heel leuk om te rijden hoor. Onderweg zijn we ook nog wilde flamingo’s tegen gekomen. Aangekomen bij Cape Agulhas natuurlijk heel veel foto’s maken maar toen zagen we opens iets bewegen in de oceaan. En ja hoor, in Hermanus geen walvis gezien en hier een stuk of 2 – 3 best wel dicht bij die boven het water uitsprongen. We waren eerst nog wel even in dubio of het nu een walvis was of een dolfijn.
Hierna zijn we door gereden naar Swellendam waar we onze eerste overnachting hadden. Aangekomen bij backpackers Swellendam werden we hartelijk ontvangen door Franko met een koud biertje, een hele vriendelijke maar toch ook beetje vreemde jonge man die hier al 3 dagen werkte. We sliepen in een soort klein houten tuinhuisje waar alleen twee bedden instonden en een klein bankje. Verder was het wel heel mooi, grote tuin met kampvuur plaats en gezellig aangeklede omgeving. In het hoofdgebouw waren de toiletten, douches, pool tafel en keuken. Vooral de keuken en de sfeer erom heen deed me erg denken aan de scouting. Misschien toch een teken dat ik dat ook wel een beetje mis. Nadat hij ons had rondgeleid hebben we onze spullen in het huisje gelegd en zijn we naar het dropje gelopen om iets te gaan eten. Hier heb ik mijn eerste Zuid – Afrikaanse boboti op, toch wel heel anders dan de wereld gerechten van Knorr maar ook wel heel lekker hoor.
Toen we terug kwamen bij het hostel waren Franko, Eloise (zijn vrouw) en Corry aan het poolen. Moniek is van ons twee de poolster dus zij heeft ook een poging gewaagd en met succes want samen met Corry hadden ze Franko en Eloise ingemaakt. Franko en Eloise zitten samen in een bandje maar zijn net papa en mama geworden en zijn daarom ook verhuisd naar een rustiger dorpje. In Swellendam zelf is namelijk niet zo heel veel te doen. We vroegen dus of ze een liedje voor ons wouden spelen en dat leed tot een geweldig privé concert. Echt super goed, Franko speelt gitaar en kan ook zingen en Eloise zingt en heeft echt een prachtige stem. Hierna zijn we maar lekker gaan slapen want het was al best wel laat. ’s Nachts zijn we verschillende keren wakker geworden door bush baby's (dat moet je echt even googlen), ze zijn zooo schattig! Maar in eerste instantie wisten wij natuurlijk niet was het geluid was, het leek net of er allemaal beesten op het dak van ons huisje zaten en dat ze aan het vechten waren. De volgende ochtend vroeg Eloise of we goed hadden geslapen dus wij vertellen van het geluid en ze dacht dat het bush baby’s waren want die zaten hier wel veel. Na een ontbijtje de auto weer ingepakt en doorgereden naar Albertinia.

Swellendam – Albertinia

Wauwww! Aangekomen in Albertinia, de Garden Route Game Lodge. We wisten van te voren dat dit onze luxe overnachting zou gaan worden maar zo luxe en mooi, echt geweldig. Het reserve was niet moeilijk te vinden alleen de receptie was nog wel een hele opgave. We dachten dat we er al waren en liepen dus zo het reptielenhuis binnen, een leuk welkom dacht ik nog. Hier zaten allerlei grote slangen, aan de andere kant van het huis was een soort tuin met krokodillen en schildpadden. Er liep ook een hele grote schildpad rond en die was nog best wel snel ook.
Toen we er uiteindelijk achter waren dat dit de receptie toch echt niet kon zijn, zijn we maar iets verder doorgereden en daar was wel de receptie en gewoon een normale met toonbank ed. Na het inchecken liep er een mevrouw mee naar onze kamer, nou ja kamer meer een suite. Echt een super groot bed met wel 4 kussens en een hele mooie badkamer met lig bad. Na alle indrukken op ons in te hebben gewerkt hebben we even gerelaxt aan het zwembad en daarna zijn we op ontdekkings tour gegaan en zo kwamen we opeens cheta’s, zebra’s en een doodshoofden pad tegen. Om 5 uur hadden we onze eerste safari, met een grote jeep zijn we het park in gereden op zoek naar de big 5. De big 5 bestaat uit: Olifant, neushoorn, leeuw, luipaard en buffel. Echt zoeken was het niet want we hebben ze allemaal gezien op de buffel na. Verder hebben we ook nog heel veel andere dieren gezien zoals giraffen en kudo’s. Na de safari was het dinner, super lekkere struisvogel op en springbok op. In de avond hebben we niet zo heel veel meer gedaan, beetje tv gekeken en vroeg naar bed want de volgende ochtend hadden we om 7 uur onze tweede safari. Je werd ingedeeld bij de zelfde ranger als de vorige dag zodat je niet alle dieren dubbel ziet, het gezin wat de vorige dag bij ons in de jeep zat was er alleen niet dus Moniek en ik hadden een privé chauffeur.

Albertinia – Victoria bay

Tijdens deze safari hebben we de olifanten van dichterbij kunnen zien en een in die nacht geboren baby zebra. Verder zijn we nog fanatiek op zoek geweest naar de buffels maar die hebben we helaas niet meer gevonden. Ze hadden zich goed verstopt in het 2000 hectare grote reserve. Na de safari was het tijd voor een ontbijtje, of beter gezegd meester ontbijt zodat je zeker tot 4uur s’ middags niets meer hoeft te eten. Super lekkere omeletten en worstjes. Na het ontbijt was het tijd om uit te checken en daarna naar het reptielen huis te gaan voor een rondleiding en het zelf vasthouden van een slang!! Helden dat Moniek en ik zijn hebben we natuurlijk ook een slang vast gehouden. Vervolgens gingen we buiten nog een kijkje nemen bij de krokodillen en schildpadden. De grote schildpad (genoemd eerder in dit verhaal) had de toepasselijke naam Tank. En het was ook echt een tank want als je niet aan de kant ging liep hij je zo omver met zijn 40 kg. Na het reptielen huis mochten we nog een kijkje gaan nemen bij de cheeta’s. Echt hele mooie beesten, valt eigenlijk weinig over te vertellen alleen dat je niet te dicht bij het hek moet gaan staan.
Na dit dierlijke avontuur vervolgende onze reis zich naar mossel baai. Dit is het renesse van zuid – afrika in de zomer, heel veel campings en toeristen. Hier hebben we ons middagje strand ingepland. Na een beetje bruin bakken zijn we verder gereden naar Victoria bay voor onze overnachting. Victoria bay ligt tussen George (een grote industrie stad) en Wilderness in. Hier sliepen we in een hostel echt recht aan het strand in een slaapzaal met nog 10 andere mensen. Hier ontmoeten we Wendy een meisje uit Canada die ook de Garden Route aan het doen was alleen dan net andersom dus van Port Elizabeth naar Cape Town. Zij vertelde ons dat in Wilderness een cave man woonde en dat het zeker de moeite was om daar even een kijkje te nemen. De cave man geeft je dan ook een rondleiding door zijn huis.

Victoria bay – Plettenberg

Het was een wandelingetje van ongeveer een kwartier langs het spoor, door de tunnel en dan aan de rechterkant zie je zijn huis wel. Dit was echt bizar! Ik heb nog nooit zoiets gezien, ik dacht cave man dat zal wel z’n verstrooide behaarde man zijn met een knuppel maar het zag er heel anders uit. Het was super groot en hij had zelfs een vlonder gebouwd en er stonden tafels en stoelen. Ik vroeg aan hem of hij hier woonden en dat vond hij maar een stomme vraag, natuurlijk woon ik hier zei hij, zou dit alles er zijn als hier niemand woonden. Hij vertelde dat god hem daar had gebracht en dat hij er al 6 jaar woonden. Er stonden ook echt een bed en andere meubels in de grot.
Ik heb bijna geen foto’s gemaakt omdat ik zo perplex stond.
Hierna zijn we verder gereden naar Plettenberg, hier wouden we heel graag met zeehonden zwemmen alleen gingen er geen tours meer helaas. Dat was wel even balen want hadden ons hier eigenlijk wel op verheugd en wouden ook echt iets actiefs gaan doen. Maar na een beetje rond gevraagd te hebben hadden we al snel weer nieuwe plannen namelijk Robbenberg beklimmen. Vanaf deze berg kun je de zeehonden zien liggen in de zee en er schijnt een heel mooi strand bij te zijn. Dus fanatiek onze hike schoenen aan en een wandeling van 5,5 km gemaakt. Het was echt een hele leuke wandeling en we hebben zeehonden gezien! Uiteindelijk kwamen we bij het strand aan wat van twee kanten aan zee lag. Misschien klinkt dit een beetje raar maar het was echt zo, je had in het midden strand en dan aan beide kanten zee.
Hierna zijn we naar ons hostel Amakaya gereden voor de nacht. Dit was een heel groot hostel wat iets weg had van een studentenhuis alleen dan met bar op het dak en hangmatten in de tuin.

Plettenberg – Port Elizabeth

De volgende dag was het dan zover, de grootste bungee jump ter wereld 216 meter! Maar voordat het zover was zijn we eerst nog aapjes gaan kijken in Monkey Land. Heel schattig al die aapjes maar het viel ons eigenlijk toch wel een beetje tegen, we dachten dat je ze ook echt mocht aanraken en dat ze naar je toe kwamen enzo maar dat was eigenlijk niet echt. We kregen een rondleiding en leuke weetjes over de apen maar dat was het dan ook wel. We hadden een combo ticket gekocht voor Monkey Land en Birds of Eden alleen de bungee jump stond vast om 1 uur ’s middags dus we zijn na Monkey Land door gereden naar de Bloukrans brug voor de sprong van ons leven. Natuurlijk gierden er wel wat zenuwen door ons lijf maar de sfeer was er eigenlijk heel relaxt. Vanaf de berg kun je de brug goed zien en ook echt mensen zien springen. Nadat we ons hadden aangemeld en we werden gewogen kregen we een tuigje aan. In het restaurant op de berg kun je op een tv zien hoe de mensen sprongen, het was heel grappig om te zien hoe sommige gezichten eruit zien net voordat ze springen.
Aaaahh, 12:54. Het is bijna zover er is geen weg meer terug. Met een groep van ongeveer 20 mensen liepen we over een bruggetje naar het midden van de grote brug toe. Hier ging het goed los, er waren wel 20 man aan het werk en de muziek stond lekker hard. Doordat ze lekkere dans muziek draaide viel het met de spanningen ook wel mee. Iedereen was lekker aan het dansen en genieten van het uitzicht. Het springen verliep echt in snel trein vaart, de eerste was nog niet boven of de volgende ging al weer. Moniek was voor mij aan de beurt, daarna twee andere mensen en toen was ik gelukkig aan de beurt. Moniek was net op tijd weer boven zodat ze mij ook nog kon zien, dat vond ik ook wel fijn. Ik had wel echt zin om te springen ook iedereen die weer terug op de brug kwam had een grijns van hier tot Tokyo op zijn gezicht.
Als eerste krijg je twee soort van kussentjes om je voeten, daarna wordt je helemaal vast gebonden en ingesnoerd. Omdat je nu niet meer normaal kan lopen is het een soort van hupsen naar de rand van de brug, teentjes over te rand en dan 5, 4, 3, 2, 1, BUNGIE! De vrije val duurde voor mijn gevoel best wel lang maar was ook echt heel gaaf, net alsof je aan het vliegen bent. Daarna veer je terug omhoog maar dat voel je bijna niet, ik denk dat je ongeveer 4-5 keer terug veert. Vervolgens wordt je langzaam weer omhoog gehesen maar je hangt dus nog wel steeds onderste boven. Gelukkig komt er al snel een mannetje in een tuigje naar je toe en zekert zichzelf aan jou vast, daarna wordt je een beetje gekanteld zodat je weer recht zit. Eenmaal boven even lachen voor de foto en een dansje doen. Ik vond het echt super leuk en het was een hele ervaring, de adrenaline gierde denk ik nog 5uur lang door m’n lijf.
Moniek en ik hebben allebei onze foto’s en dvd’s gekocht van de sprong, er leuk om terug te zien.
Na dit avontuur zijn we terug gereden naar de birds of eden om hier mooie volgens te spotten. Hebben hele mooie papagaaien en andere kleurrijke vogels gezien.
Na het volgens spotten maar snel doorgereden want we hadden nog best een lange rit te gaan helemaal naar Port Elizabeth.

Port Elizabeth – Oudtshoorn

Wat een lelijke stad. Dat was het eerste wat we dachten toen we in PE aankwamen. En naar wat gerommel met de kaart hadden we dan ook uiteindelijk ons hostel gevonden. Na de auto helemaal leeg gehaald te hebben op advies van de man die hier werkte zijn we lekker gaan uit eten bij Charlies Superstar. De volgende dag stond Addo op het programma. Addo Elephant park is ongeveer een half uur rijden van PE, de man van het hostel had ons een mooie zelf gemaakte kaart meegegeven hoe we het beste konden rijden. Maar natuurlijk konden wij het niet vinden en moesten we met behulp van politie escort naar het park worden geleid. Onze UCT pas komt vaak goed van pas omdat je veel studenten korting kan krijgen op parken ed. De entree voor Addo was dan ook maar R40 per persoon wat overeen komt met nog geen 4 euro. In Addo mag je zelf met je eigen auto rond rijden en opzoek gaan naar de dieren. Moniek en ik stapte natuurlijk onderweg gewoon uit maar kwamen er later achter dat het helemaal niet mag, ook wel een beetje logisch met los lopend wild. Je kreeg ook een kaart mee met alle aanwezige dieren in het park die je dan kunt aankruisen als je ze hebt gezien en wij hebben er best wel veel gezien gelukkig. Er waren heel veel zebra’s en olifanten, maar ook buffels, leeuwen en kudo’s. Op een gegeven moment kwam er een olifant de bocht om die gewoon midden op de weg liep, opzich wel een mooi gezicht maar toen die olifant voorbij was kwamen er opeens een stuk of 15 de bocht om die allemaal op de weg liepen recht op onze auto af. Ik de auto heel voorzichtig in z’n achteruit de berg af laten rollen zodat de olifanten veilig konden oversteken en de weg weer vrij was en wij door konden rijden. We hebben ook nog overstekend wild gezien, namelijk een mestkever!
We hebben van ongeveer half 11 ’s ochtends tot half 7 s ‘avonds rond gereden en zijn daarna weer terug naar het hostel gegaan. Heel toevallig zaten Rudy en zijn ouders en zus in hetzelfde hostel als wij en waren ze ook heel de dag in Addo geweest. ’s Avonds nog een wijntje gedronken buiten en de dag een beetje doorgenomen, PE was het eindpunt van onze reis en de volgende dag zouden we een lange reis hebben via route 62 naar Oudtshoorn.

Oudtshoorn - Cape Town

Oudtshoorn ligt in het binnenland van Zuid – Afrika en is een mooi beetje boers stadje. Ik vond denkt ik Oudtshoorn een van de mooiste stadjes op heel de Garden Route. Het staat bekend om zijn ostrich farms. We zijn in de middag dan ook naar een ostrich farm geweest waar ik jawel er op eentje heb mogen zitten. Daarna lekker geluncht (ostrich kabab =P) .
Je merkte wel dat het in het binnenland veel warmer is dan aan de kust. Het is er ook veel droger en lijkt soms wel een beetje woestijnachtig. Gelukkig had ons hostel voor de komende twee nachten een lekker zwembad. We verbleven in Oasis Shanti, ook zeker een aanrader. Super mooi een groot hostel en van alle gemakken voorzien, je kunt lekker zwemmen en eten op het balkon.
De volgende dag gingen we naar de Cango Caves. Dit zijn grotten met heel veel oude stalactieten en stalagmieten. Je kunt kiezen uit de standard tour of adventure tour. Na alles wat we tot nu toe hadden meegemaakt hoef ik natuurlijk niet te vertellen welke tour wij hebben gedaan. Bij kamer 2 werd de groep opgedeeld in twee groepen, de adventure tour vertrok eerst en ging veel dieper de grotten in. Het heet adventure omdat je soms door hele smalle en nauwe gangentjes moest kruipen. Er was een stuk waar je op je buik moest gaan liggen en vooruit tijgeren wat maar 50cm hoog was en ongeveer 5 meter lang. Voor mensen met claustrofobie zou ik dit niet aanraden maar het was wel super leuk om te doen. Na de grotten zijn we nog naar een waterval gereden om lekker af te koelen, het was de dag maar liefst 43 graden (in de zon).
Dat was alweer de laatste dag, de volgende ochtend vervolgende onze reis zich over route 62 helemaal naar Cape Town. De route was echt heel mooi om te rijden, midden tussen de bergen en de droge natuur. Plotseling langs de kant van deze was stond Ronnies sex shop, heel leuk cafe waar we snel even wat gedronken hebben.

Ook al was het echt een top vakantie is het toch ook wel fijn om weer thuis te zijn, wat is Kaapstad toch ook een mooie stad.

Algemeen over de Garden Route: TIA! (This Is Africa) Echt geweldig en zeker een aanrader voor iedereen die een keer in zuid – afrika op vakantie gaat. Het leukste vond ik het reizen van hostel naar hostel en dat je niet echt weet waar je weer terecht gaat komen en welke mensen je gaat ontmoeten. En onderweg valt er zoveel te zien en te doen, het is een combinatie van relaxen, actief zijn en gewoon genieten. In totaal hebben we z’n 2.300 km gereden.
Owja, onderweg zijn we verschillende keren bavianen en inboorlingen tegengekomen dus mocht je ooit deze route gaan rijden, pas op en zorg dat je ze niet aanrijd! En wat links rijden betreft dat went wel, ik vond het erg leuk om hier te rijden en het gaat heel gemakkelijk.

Puufff, ik ben blij dat ik niet op wereld reis ga dan moet je veel bijhouden!
Heel erg bedankt alvast allemaal voor het lezen van dit mega verslag en ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen.

Heel veel liefs vanuit Cape Town.
Fijne feestdagen en alvast een gelukkig nieuwjaar allemaal!

Xxxx