Hakuna Matata!

Lieve familie en vrienden,

Waaauww, wat heb ik jullie veel te vertellen.
Voor mijn gevoel heb ik al weken niets meer geschreven omdat ik het zo druk had met mijn eindverslag van stage maar dat valt dan toch nog wel mee.
Deze week is onze laatste week op stage en het eindverslag moet dan ook af zijn, gelukkig heb ik het vanochtend kunnen inleveren en nu hopen dat het goed gekeurd wordt. De afgelopen twee weken heb ik wel echt in een grot geleefd en zat uren achten mijn computer te typen. Ook gaat het lab werk gewoon nog door dus was even bikkelen.

Ondertussen hebben we ook een etentje gehad met collega’s, dit was erg gezellig. Veel gelachen, gegeten en zelfs nog gedanst. De volgende dag hadden Rhino en Yourroom (Reinout & Jeroen), een shelby gehuurd. Ik heb zelf echt geen verstand van auto’s maar weet wel zeker dat dit een hele mooie auto was. Hiermee gingen ze naar Kaap de goede hoop rijden en Moniek, Carlo en Janneke reden achter hun aan in de chiko. Ik bleef heel ijverig thuis om aan mijn verslag te werken maar ben eerst nog even met Shaar bij de Old Biscuit Mill gaan ontbijten want je kunt niet werken op een lege maag natuurlijk. Vervolgens toch maar een poging tot studeren gedaan maar dan wel lekker buiten bij het zwembad in het zonnetje. Gelukkig had Marianne een verlengkabel voor mij zodat ik gewoon kon blijven zitten. Toen iedereen weer terug bij het hotel was zijn we naar de Eastern Food Bazaar geweest om lekker te eten. ’ s Avonds was het verjaardags feestje van Marianne, heel kamer 4 stond vol met Nederlanders en ze had hele lekkere cocktails gemaakt. Heel bizar, ik ben hier gewoon mijn kleine broertje tegen gekomen! Haha, was echt heel raar maar was een jongen op dat feestje die echt sprekend op Job lijkt. Vervolgens hebben we het feest in Longstreet door gezet en het was weer een heeuul gezellige avond. (Mis die heeeuull wel hoor Lizz!). De volgende dag echt tot 2uur in bed gelegen, *schaam* *schaam*, maar opzich ook wel eens lekker. Het was ook moeder dag dus iedereen even aan zijn mama gedacht die dag. Verder hebben we alleen maar bij het zwembad gelegen met z’n alle en af en toe even een verfrissende duik genomen maar het water was wel erg koud. ’ s Avonds nog steeds lui en dus voor het gemak bij de JC gegeten, was ook wel weer lang geleden. Daarna nog een fimpje gekeken en vervolgens lekker m’n bedje in.

Door de week nog steeds aan het verslag gewerkt want Clinton had hem nagekeken en moest toch nog wel het een en andere veranderen. Jeroen en Reinout moesten afgelopen week voor 2 dagen naar Durben voor het werk en Carlo mocht hun chiko gebruiken dus wij zijn met z’n drietjes de zonsopgang op Signal Hill gaan bezichtigen waar we maar liefst wel 2 minuten van konden genieten, maar dit maakte het er niet minder mooi om.
Afgelopen weekend zijn we naar Cederberg geweest, hier zo meer over. Maar omdat we dus niet konden stappen in Kaapstad dit weekend zijn we donderdag avond maar even een potje gaan poolen in de Shack. Ik ben er bijna van overtuigd dat ik steeds beter wordt.

Vrijdag was het dan zover, Cederberg here we come! Iedereen had de middag vrij gevraagd op stage zodat we optijd konden vertrekken. Cederberg ligt namelijk z’n 3,5uur rijden van Kaapstad maar de laatste 30-40 km is over een zandpad zonder verlichting en in de middle of nowhere zonder telefoon ontvangst dus het is wel verstandig om dan voor het donder daar aan te komen.
Moniek en ik dus hopen op geen samples vanuit het ziekenhuis zodat we optijd naar huis konden onder het motto “we gaan vandaag thuis werken”. 4 samples, dat was een beetje balen maar hard doorgewerkt en kwart voor 1 waren we klaar. Alles opgeruimd, computer uit en.... toen kwam onze begeleider binnen. Opzich geen probleem maar hij had natuurlijk nog een leuk karwijtje voor ons wat we moesten doen. Er was een sample kwijt wat in de -80 behoorde te zitten, uiteindelijk naar wat op en neer geloop en hele koude vingers hadden we hem gevonden en mochten we om 2uur gaan. Thuis heel snel tassen ingepakt en ready to go. Moniek, Rene, Reinout en ik gingen met de eerste auto alvast zodat we zeker voor 6uur daar waren om ook de sleutels van het huisje op te halen. In de andere twee auto’s zaten: Jeroen, Shaar, Lee, Romee (vriendin van Shaar en Lee uit Nederland), Carlo en Janneke en Manon in het Bakkie met al de spullen, het eten en beddengoed. Onderweg kregen we een berichtje dat ze bij het hotel door de securitie waren aangehouden en dat ze het beddengoed niet mochten meenemen, misschien ook wel een beetje raar om 11 dekens zomaar mee te nemen. Gelukkig lag onze auto vol met alle kussens dus die hadden we wel. Precies 2 minuten voor 6 kwamen wij bij het kampterrein aan, reinout had dan ook wel lekker door gereden. De omgeving was echt prachtig, we kwamen met zonsondergang wat de lucht helemaal roze/paars kleurde. Bij de receptie maar even aangegeven dat we toch wel graag beddengoed erbij wouden en 8 zakken hout. Toen de huisjes even bewonderd en snel de braai aangemaakt. Niet heel veel later kwam ook de andere auto van Lee en Shaar aan, ze waren er precies voor het donker. Nu wisten we wel dat Janneke en Manon hoogst waarschijnlijk iets later zouden zijn omdat die niet zo hard reden als ons, maar toen ze er naar een uur nog niet waren werden we toch wel een klein beetje ongerust. We zaten ook echt in een verlaten gebied met 0,0 bereik. Toen hebben we besloten dat alle mannen met twee auto’s zouden gaan zoeken en wij zouden op het vuur letten, dat was onze taak. We hadden eigenlijk om 8uur weer afgesproken zodat wij ook niet in onzekerheid zouden zitten, maar om 8uur nog niets. Ze waren dan ook nog niet zo heel lang was dus was misschien niet heel realistisch, maar om 9 uur, 10 uur nog niets. Toen begonnen we ons wel zorgen te maken maar hadden wel het vermoeden dat Janneke en Manon gevonden waren anders waren ze al lang weer terug. Tegen 11 uur begon het ook wel erg koud te worden en zijn we maar in bed gaan liggen, toen perongelijk in slaap gevallen en om half 1 werden we wakker want de jongens + Janneke en Manon waren weer terug. Gelukkig! Dit was echt een hele opluchting maar de groep was weer compleet en ongedeerd. Wat was er nu gebeurt, ze hadden de afslag naar het zandpad gemist en waren hierdoor veel te ver doorgereden. Toen ze zich dit realiseerde en wilde omdraaien kregen ze lekke band, gelukkig waren er wel twee vreemde mannen die hun band konden verwisselen met het reserve wiel maar ook deze was lek. Gelukkig hadden de jongens uiteindelijk wel weer bereik en konden ze dus bellen waar ze waren en wat er was gebeurt. Toen ze elkaar gevonden hadden hebben ze alles overgeladen in de andere twee auto’s en het bakkie daar laten staan. We hebben er nog een heel gezellige avond van gemaakt, met een hoop vlees, drank, en heel heel heel veel sterren. Rond een uur of half 4 lagen we in bed en de volgende ochtend al weer vroeg op want er werd gehikt, en wel een tocht van 7uur lang. We hebben de groep opgesplitst en Reinout, Janneke, Manon en ik zijn uiteindelijk zaterdag de auto gaan halen en de rest is gaan lopen. We hebben een paar keer op en neer moeten rijden van de banden dealer naar het bakkie maar uiteindelijk zaten er twee mooie splinter nieuwe banden onder het auto’tje en konden we weer terug naar ons kamp terrein. Echt heel toevallig kwamen wij hier precies gelijk aan met de rest die net terug kwamen van de hike. Toen gelijk de braai weer aangemaakt en heerlijk gegeten. Salades, brood, vlees, drank, waterpijp, vuurtje, sterrenhemel, muziek, hond, we waren van alle gemakken voorzien. We hebben een hele leuke avond gehad en ik denk dat heel het nederlandse repertoire voorbij is gekomen, wat hebben we gezongen uit volle borst, en wat heeft Nederland slechte nummers, maar wel heel gezellig! Ik denk dat de filmpjes nog vaak terug gekeken zullen worden of juist ver weggestopt zodat niemand het ooit te zien krijgt.
Deze avond lagen we toch wel redelijk optijd erin. De volgende dag was het namelijk onze beurt om de hike te lopen. De tocht liep naar de Arch, een soort stenen boog. De weg er naartoe was heel duidelijk aangegeven met steentjes die op elkaar gestapeld zijn, erg makkelijk. Onderweg hebben we echt de meest bizare rotspartijen gezien maar het was prachtig. Het is eigenlijk haast niet te omschrijven. Binnen drie uur waren we al bij de Arch wat ons reuze mee viel, achter af hoor want heb toch wel een paar keer moeten zuchten en kuchen. Hier hebben we lekker geluncht en de nodige foto’s gemaakt.
De terug weg liep een stuk makkelijker en ondanks dat het precies dezelfde weg was kwam ik toch dingen tegen die ik op de heen weg echt niet gezien had.
We waren weer optijd terug bij het kamp terrein waar de rest een heerlijk rust middagje had gehad en alles had opgeruimd. Hier nog even uitgerust en toen de auto’s vol geladen om weer terug naar Cape Town te rijden. In een colone reden we terug en deze terug reis liep voorspoedig, tot dat ik na een iets wat ongemakkelijke slaap een hele stijfe nek had en bedacht ik wel een kussen kon gebruiken, helaas.. deze lagen natuurlijk nog in Cederberg.
Zondag avond hadden Janneke en Manon nog heerlijk voor ons gekookt zodat de boodschappen uiteindelijk toch goed op zijn gegaan. Vervolgens iedereen zeer voldaan van een geslaagd weekend lekker naar bed, ik kan jullie vertellen, heb geslapen als een baby.
De volgende ochtend was het weer gewoon werken dag, ofja gewoon, onze laatste maandag! Ook gingen Shaar, Lee en Romee op Garden Route voor drie weken. Ga jullie heel erg missen dames! Maar gelukkig hebben we het laatste weekend hier in CT nog samen.
Op de terug weg van stage naar huis hebben mo en ik wel 3 auto ongelukken gezien en waren erg blij dat we thuis waren. Hier lekker gegeten, toen geskypt met Sanne (super leuk haar weer even gezien en geproken te hebben!), aflevering game of thrones gekeken en lekker slaapie doen.
Nou, dit was het voor nu ongeveer wel weer denk ik.
Zondag ochtend vertrekken mo en ik naar Nabibie voor 8 dagen en zal daarna wel weer een mooi verslag schrijven denk ik. Heb er in ieder geval heel veel zin in!

Heel veel liefs vanuit CT, en tot snel!

Xxxx

Lobke